Развіццё вадаправода ў г. Пінску
Пінскі водаканал сёння – гэта буйнае вытворчае прадпрыемства, якое забяспечвае комплекс прац па здабычы, ачыстцы, транспарціроўцы спажыўцам пітной вады нарматыўнай якасці, а так жа адводзе, перапампоўцы і ачыстцы сцёкавых вод. Больш за 100 будынкаў і збудаванняў вадаканала размешчана на тэрыторыі горада і раёна, 589 км сетак знаходзіцца на балансе прадпрыемства.
Канчатковай мэтай працы любога прадпрыемства з’яўляецца выкананне абавязацельстваў перад кліентамі. Практычна кожны Пінчук з’яўляецца абанентам Водаканала, таму праца нашага прадпрыемства выклікае вялікую цікавасць у гараджан. Як правільна разлічыць суму аплаты, атрымаць дазвол на падключэнне, аформіць ільготу, усталяваць вадамер, хто павінен займацца пошукам і ліквідацыяй уцечак — вось далёка не поўны пералік пытанняў, якія хвалююць жыхароў нашага горада. Шмат у каго дзякуючы намаганням некаторых сродкаў масавай інфармацыі склалася негатыўнае меркаванне, як аб працы асобных службаў Водаканала, так і ўсяго прадпрыемства ў цэлым. Сваю ролю ў гэтым згулялі і дапушчаныя памылкі. Надышоў час сумленна адказаць на многія пытанні і вызначыцца, як далей будаваць гэтак няпростыя адносіны Водаканала з спажыўцамі.
Віды дзейнасці:
- Перакрыцце або адкрыццё вадаправоднай сеткі;
- Водаадліў з калодзежаў, катлаванаў, скляпоў, ям і траншэй, мясцовых зліваў помпай аўтамабіля КО-529, КО-530 ў зручны для насельніцтва час, аб’ём запаўнення цыстэрны да 9 м3;
- Ліквідацыя засмечвання на каналізацыйнай сеткі гідрапрамывачнай машынай КО-529-08 або КО-503КП 10;
- Падвоз вады на аб’екты;
- Гідраўлічнае выпрабаванне трубаправода аўтамабілем КО-503КП 10;
- Прадастаўленне экскаватараў 702-яў, 702-ЕВМ-01, ЕК-18, пагрузчык Амкадор-134 , трактар МТЗ-82, самазвала МАЗ 555, ГАЗ 33023.
Таксама наша прадпрыемства вырабляе паслугі для насельніцтва Пінска ў выхадныя і святочныя дні, а таксама ў вячэрні час:
- адпампоўка мясцовых сліваў
- перакрыцце вадаправодаў
- ліквідацыя засмечаных каналізацыйных сетак гідрапрамывачнай машынай
Асноўныя падзеі ў жыцці Пінскага вадаправода і каналізацыі:
- 2019 – З моманту стварэння Пінскага гарвадаправода і да цяперашняга часу водаканал узначальвалі: Акапян А.Г., Кіслякоў М.К., Стральцоў Л.З, Краўчанка А.А., Місюля Ю.Н., Пермінаў Л.С., Рагальскі В.Н., Чернак В.М., Кавалевіч И.А., Безин И.И., Сімончык И.В., Куніцкі С.В.
- 1993- На водазаборы “Піна-1” была ўведзена ў эксплуатацыю станцыя абезжалезвання прадукцыйнасцю каля 7 тыс. м3 / суткі. Да гэтага часу з самага пуску помпавай станцыі ў працу ў студзені 1948 вада ў горад з водазабору “Піна-1” падавалася без ачысткі.
- 1985- З 1 кастрычніка 1985 года на падставе рашэння аблвыканкама №46 ад 19.08.1985 і ў адпаведнасці з загадам па ЖКГ №252 ад 01.10.1985 Пінскае ўпраўленне водаправодна-каналізацыйнай гаспадаркі ўваходзіць склад Пінскага гарадскога вытворчага аб’яднання «Жыллёва-камунальная гаспадарка» ў якасці яго структурнага падраздзялення.
- 1971- 12 сакавіка 1971 года загадам па пінскім кіраванні ВКХ №3 створана дыспетчарская служба. У 1972 год на баланс кіравання перададзены з камбіната верхняга трыкатажу водазабор “Піна-2” – Асноўны водазабор горада, які канчаткова быў завершаны будаўніцтвам у 1988 годзе. Магутнасць водазабору склала 2 тыс. м3 / суткі. Да гэтага ж часу завершана будаўніцтва гарадскіх ачышчальных збудаванняў поўнай біялагічнай ачысткі сцёкавых вод прадукцыйнасцю 50 тыс. м3 / суткі.
- 1965 – 3 красавіка 1965 года на падставе рашэння Брэсцкага аблвыканкама №144 ад 08.03.1965 і згодна з загадам Пінскага гаркамгаса №32 ад 02.04.1965 Пінскі Вадаканалтрэст перайменаваны ў Пінскае ўпраўленне вадаправодна-каналізацыйнай гаспадаркі. У гэты перыяд працягваецца развіццё сістэм водазабеспячэння і водаадвядзення г.Пінска: у стадыі будаўніцтва знаходзіцца водазабор “Піна-2”, перадаюцца на баланс водаканала ведамасныя сеткі і збудаванні, у 1969 годзе ўводзяцца ў эксплуатацыю першыя збудаванні біялагічнай ачысткі сцёкавых вод. У снежні 1970 года завяршаецца будаўніцтва новай вытворчай базы па вул. Інтэрнацыянальная, 61, тут з гэтага часу размяшчаецца Пінскае кіраванне водаправодна-каналізацыйнай гаспадаркі.
- 1960- Рашэннем Пінскага гарвыканкама №798 ад 01 верасня 1960 года Пінскі Гарвадаправод быў перайменаваны ў Пінскі Водаканалтрэст. Да гэтага часу дадаткова былі пабудаваныя дзве артэзіянскія свідравіны, завершана будаўніцтва рэзервуара чыстай вады ёмістасцю 500 м3 і пабудаваны рэзервуар на 1000 м3, пракладзена 15 км водаправодных сетак і адноўлена 4 км каналізацыйных сетак. У 1961 годзе ў Пінскім Вадаканалтрэсце створана служба каналізацыйных сетак, а ў 1962 годзе ў эксплуатацыю прымаюцца каналізацыйная помпавая станцыя №1 і гарадскія ачышчальныя збудаванні (мехачыстка). Пуск гарадской каналізацыі ў эксплуатацыю зацверджаны загадам па пінскаму Водаканалтрэсту №57 ад 23 чэрвеня 1962 года.
- 1947- Да канца 1947 года былі ў асноўным выкананы работы па аднаўленні разбураных вайной збудаванняў вадаправода, практычна завершана будаўніцтва помпавай станцыі, у стадыі завяршэння будаўніцтва знаходзіўся рэзервуар чыстай вады на 500м3, было ўстаноўлена помпавае і энергетычнае абсталяванне, неабходнае для працы помпавай станцыі. У сувязі з гэтым рашэннем выканкама Пінскага гарсавета дэпутатаў працоўных №835 ад 25 снежня 1947 года зацверджаны акт камісіі на прыёмку скончаных будаўніцтвам будынкаў і збудаванняў Пінскага гарадскога вадаправода і прынята рашэнне аб пуску гарадскога вадаправода ў пастаянную эксплуатацыю з 1 студзеня 1948 года. І з гэтага часу помпавая станцыя (цяпер водазабор Піна-1) уключаная ў працу і пачалася гісторыя Пінскага водаканала, як камунальнага водазабеспячальнага прадпрыемства. Першыя гады вада падавалася ў горад па графіку з 6.00 да 21.00 гадзіны (пазней да 1 гадзіны ночы). Аб’ём падачы вады ў горад у 1948 годзе складаў каля 10 тыс. м3 у месяц. У наступным магутнасці вадаправода нарошчваліся, і ў 1951 годзе падача вады ў горад ужо склала каля 25 тыс. м3 у месяц, у 1953 годзе – да 48 тыс. м3 у месяц, у 1955 годзе – больш за 60 тыс. м3 у месяц.
- 1946- Адразу пасля вызвалення г. Пінска загадчык Пінскага Гаркамгаса Кіслякоў М.К. падрыхтаваў тлумачальную запіску аб стане вадаправода г. Пінска пасля нямецкай акупацыі і задачах па яго аднаўленні. Для пачатку гэтых работ пры Гаркамгасе быў выдзелены аддзел гарвадаправода, які складаецца з загадчыка і чатырох вадаправодчыкаў. У красавіку 1946 года было прынята рашэнне аб арганізацыі Пінскага Гарвадаправода, а рашэннем №269 ад 20 чэрвеня 1946 года Пінскага гарсавета дэпутатаў працоўных зацверджаны штатны расклад Гарвадаправода з 10 чалавек адміністрацыйна-кіраўніцкага персаналу і 11 вытворча-тэхнічнага персаналу. Першым дырэктарам Пінскага Гарвадаправода стаў Акапян Амбарцум Георгіевіч.
- 1940 – Пасля аднаўлення савецкай улады ў заходніх абласцях Беларусі зноў было узнята пытанне аб будаўніцтве вадаправода ў г. Пінску. Загадам №094 ад 16 красавіка 1940 года па Народным камісарыяце камунальнай гаспадаркі БССР зацверджана рашэнне аб будаўніцтве ў 1940 годзе ў гарадах Беласток, Брэст, Пінск, Гродна і Ломжы аб’ектаў вадаправода і каналізацыі. У тым жа годзе Белдзяржпраектам пры НКДБ СССР распрацаваны праект водазабеспячэння г. Пінска, які ўлічвае ўжо раней пабудаваныя збудаванні. Да чэрвеня 1941 года былі выкананы першачарговыя работы па помпавай станцыі і вадаправоднай сеткі, а ў III квартале 1941 года вадаправод г.Пінска быў намечаны да пуску ў эксплуатацыю. Аднак, распачатая вайна не дазволіла гэта ажыццявіць, дадзеныя работы былі адноўленыя толькі пасля вызвалення Пінска ад фашысцкіх захопнікаў.
- 1936 – Першы праект цэнтралізаванага камунальнага водазабеспячэння і водаадвядзення г. Пінска быў распрацаваны ў 1936 годзе. 8 красавіка 1937 года на пасяджэнні гарадской Рады ў г. Пінску было прынята рашэнне аб фінансаванні гэтага будаўніцтва за кошт крэдыту з Фонду працы. 24 чэрвеня 1937 года быў праведзены тэндэр па выбары падрадчыка пры будаўніцтве вадаправода ў г. Пінску, які выйграла Варшаўская фірма Машкоўскага і Шчыцінскага, а 12 кастрычніка 1937 года на пасяджэнні гарадской Рады прынята рашэнне аб закупцы неабходнага абсталявання для помпавай станцыі і вадаправода. Першапачатковым праектам прадугледжвалася, што крыніцай водазабеспячэння будзе р. Струмень, аднак па патрабаванні, якая зацвярджае камісіі пры Саюзе польскіх гарадоў было прапанавана разгледзець магчымасць выкарыстання падземных вод, пакідаючы раку як дапаможны крыніца. У 1939 годзе былі пачаты работы па карэктаваным праекце водазабеспячэння г. Пінска, разлічваючы на яго рэалізацыю на працягу 37 года. Да 1939 года ўдалося прасвідраваць артэзіянскія свідравіны глыбінёй у 62 метра ўздоўж левага берага ракі на ўпаўднёва-ўсходняй частцы горада, гэтак жа быў пабудаваны будынак помпавай станцыі ў гарадскім парку насупраць вул. Ляшчынская (цяпер вул. Партызанская), ад свідравін №1 і №2 пракладзены всасывать трубаправоды ў помпавай станцыі, пракладзена больш за 10 км трубаправодаў гарадской вадаправоднай сеткі.